Kosiarki wrzecionowe

Kosiarka wrzecionowa była pierwszą maszyną używaną do przycinania trawników.
Przed wynalezieniem jej przez Edwina Buddinga w 1830 roku do koszenia trawników używano kosy lub po prostu owiec. Pierwsza kosiarka była wyposażona w duży metalowy walec, który poruszając się napędzał poprzez zębatki wrzeciono tnące a na 1 obrót dużego walca przypadało 16 obrotów wrzeciona tnącego. W komplecie z dużym wałkiem napędowym i wrzecionem tnącym pracowała jeszcze jedna rolka która służyła do regulacji wysokości cięcia. Niedługo po powstaniu okazało się, że trzeba dodać jeszcze dyszel z przodu by ułatwić ciągnięcie/pchanie maszyny. Kosiarkę obsługiwały więc 2 osoby.

Najważniejszą zaletą tej kosiarki jest system tnący zbudowany w taki sposób, że trawa ścinana jest przy pomocy 2 elementów. Jedno ostrze umocowane jest w ramie kosiarki na stałe, drugie ostrze to obrotowe noże (od 5 do 12)  Żdźbła trawy są ścinane tak jak przy użyciu nożyc. Trawa po koszeniu nie obsycha na końcówkach. Samo koszenie jest dla trawnika mniej dotkliwe. W przypadku kosiarki wrzecionowej możliwe jest uzyskanie trawnika o wysokości nawet  kilku milimetrów bez szkody dla trawy.

Cała gama kosiarek wrzecionowych -od najmniejszych lekkich, cichych, pchanych ręcznie, które w zupełności wystarczą na przydomowy trawnik, poprzez napędzane silnikami spalinowymi, samojezdne maszyny, skończywszy na całych modułach podczepianych pod ciągnik do koszenia wielkich areałów.